Είναι ένας μήνας πια, που έχω εμπλακεί με το μπλόγκιν... Αναλογίζομαι και συλλογίζομαι... άνοιξα ένα παράθυρο σ' έναν κόσμο διαφορετικό... με θετικά αποτελέσματα... Άνοιξα λίγο το μυαλό μου, ανακάλυψα στοιχεία για τον εαυτό μου... διεύρυνα τα ενδιαφέροντα μου... Όλο και κάποιο ερέθισμα μου δίνεται να ψαχτώ για κάτι παραπάνω... Μιά ανταλλαγή απόψεων και σκέψεων, που αρχικά δεν μου ήταν ορατή. Γιατί, και πριν ανοίξω δικό μου μπλογκ, παρακολουθούσα κάποια ιστολόγια... Αλλά - άμα μπείς στο παιχνίδι- αλλάζουν οι όροι... Εντάσσεσαι λίγο περισσότερο σε μια διαδικασία- που κατά τη γνώμη μου αποδίδει... Βλέπω κάποια διαφορά σε μένα... Είναι σα να μελετάω τα παλιά μου τετραδιάκια με σημειώσεις- αλλά είναι αλλιώς... Γιατί εκείνα τα σημειωματάρια τα έκρυβα στο συρτάρι, μην τα δει κανείς... Ενώ τώρα δημοσιοποιώ τις σκέψεις μου... Ήταν ένα μεγάλο διάστημα, που τα προβλήματα της πραγματικής ζωής με είχαν αποσπάσει από τον εαυτό μου... Ήμουν μια άλλη- ένα φάντασμα- με την εικόνα μου... Πέρασαμε (και περνάμε) μια πολύ μεγάλη κρίση- μια οικονομική καταστροφή ως αποτέλεσμα μια μεγάλης απάτης που διεπράχθη από κάποιους ισχυρούς της πόλης... έναν κύκλο απατεώνων που με το ένδυμα μιας ιδιότητας τραπεζίτη- δικηγόρου ή υπάλληλου σε οικονομική υπηρεσία έχουν καταληστέψει το κόσμο και όταν χτύπησαν και μας- πέρα από τη μαμά που λύγισε- αποφάσισα να σηκώσω κεφάλι και να τους ξεσκεπάσω... Και έχω καταφέρει πολλά... Νιώθω μια κάποια περηφάνεια... πάλεψα (και παλεύω...) πολύ... Αναγκάστηκα να μελετήσω νομοθεσία - διάβασα αστικό κώδικα- κώδικα πολιτικής δικονομίας- ποινικό κώδικα... τραπεζικό δίκαιο... αποφάσεις νομισματικών αρχών κλπ. Βλέπετε οι δικηγόροι αρχικά με πέρασαν για τρελλή- δεν γίνονται αυτά - και όταν τους πήγα τα στοιχεία και τις αποδείξεις... είδαν. Έχω σχεδόν εγκαταλείψει τη ζωή μου για να συντάσσω εξώδικα- προτάσεις για τα δικαστήρια- επιστολές διαμαρτυρίας κλπ. Ξαφνικά η γλώσσα μου έγινε "ξύλινη"- μια φίλη μου το επεσήμανε... πρόσεχε πως μιλάς, δεν είναι όλα δικηγορίστικα... Συνειδητοποίησα ότι από υπέρμαχος του ελλειπτικού λόγου, άρχισα να πλατιάζω στις εκφράσεις- αποτέλεσμα της τάσης μου να γίνομαι πειστική στους δικαστές και τους αντίδικους... Όταν άνοιξα το μπλογκ ήμουν σε κατάσταση μεγάλης κρίσης... Σε διάστημα ενός μήνα είχα 5 δικαστήρια... (φυσικά θα ακολουθήσουν και πολλά- πολλά άλλα)... Διαδικασία άκρως ψυχοφθόρα, μη σας λάχει... μακρυά... Να τρέμω σε κάθε χτύπημα του κουδουνιού -δεν ξέρω τι θα μου φέρει ο δικαστικός κλητήρας... Αλλά πιά συνήθησα... μες τον πανικό τους κάνουν τεράστια λάθη και αυτοαποκαλύπτονται... και πιά με τους δικαστικούς επιμελητές έχουμε γίνει σχεδόν φίλοι... αφού συναντιόμαστε αρκετά συχνά!!! Στα γενέθλια μου -ως δώρο- μου επεδόθη εξώδικη απειλή επικείμενου πλειστηριασμού του σπιτιού μου... Μετά γέλασα πολύ... γιατί για να γίνει αυτό προηγείται τουλάχιστον καταγγελία σύμβασης... που είχαν -στη βιασύνη τους να με εκβιάσουν- ξεχάσει να κάνουν!!!
Παρασύρθηκα... Αλλά ετοιμάζω κάποια εξώδικη αναφορά και τάχω όλα στο κεφάλι μου... Είπα να κάνω ένα διάλειμμα ...
Εν κατακλείδι μες από το μπλόγκιν, διαχειρίζομαι καλύτερα την κατάσταση... Εκτονώνομαι... Και συνεχίζω... Τουλάχιστον να μη χάσω τελείως τον εαυτό μου... να με ξαναβρώ!!!
