η χουρμαδιά του Ευστάθιου και της Υακίνθης

Ο Ευστάθιος είναι ο πολύ καλός μου φίλος... Κολλητός... Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Εσπερία, από μετανάστες γονείς... σχεδόν πολιτικοί πρόσφυγες... Εποχή χούντας γαρ... Πήρε ευρωπαϊκή παιδεία. Στο σπίτι όμως ο πατέρας "αφέντης" τον μυούσε στον ελληνικό κόσμο και πολιτισμό. Αξιώθηκε να γνωρίσει τους μετέπειτα ηγέτες της χώρας σαν κολλητούς του μπαμπά, καλεσμένους σε φιλικά τραπεζώματα... Και είδε την Ελλάδα μετά το '74!!! Νεανίσκος! Και ηράσθη τον τόπο... Κουβαλούσε όμως και την αλαζονεία του ξενοτραφούς... Η τότε εικόνα της χώρας παράπεμπε στον τριτόκοσμο, δεν υπήρχε καν η μαγεία του παλαιού... Έμαθε έτσι το χωρίον του, στα ελάχιστα ορεινά μιάς πεδινής γης...

Πέρασε τις μπόρες της εφηβείας στον ξένο τόπο μέχρι που χάθηκε στις... ουσίες!!! Οικογενειακή σύσκεψη... Στέλνουμε το "παιδί" στην "πατρίδα" να ξεφύγει... Έτσι, "πακέτο", βρέθηκε στο κοντινότερο, με τον τόπο καταγωγής του, αστικό κέντρο...

Εκεί συνάντησε την Υακίνθη. Μαθητευόμενη κομώτρια, μια πανύψηλη - πανέμορφη έφηβη!!! Και άκουσαν τους χτύπους της καρδιάς τους να πάνε στο "χωρίον", να βρούν τον κοινό τους στόχο! Αρραβωνιάσματα και βέρες για τα τυπικά με την οικογένεια της Υακίνθης. Στο πατρικό αρχαίο σπίτι ζούσαν τον έρωτα τους. Κι άρχισαν να φτιάχνουν και τον κήπο τους. Φύτευαν δέντρα και φυτά...

Μέχρι που ο Ευστάθιος, ασταθής τύπος , άρχισε να "ξενοκοιτάει". Η Υακίνθη ωρίμαζε και άρχισε να "βλέπει",αλλά η αγάπη της τεράστια να συγχωρεί τα παραπατήματα.Μέχρι και η ημερομηνία του γάμου ορίστηκε. Αυτός όμως, κάπου πνιγόταν... είχε αμφιβολίες (για τόν εαυτό του βασικά). Και άρχισε τις ζηλοτυπίες (αθώα Υακίνθη!!!) χωρίς λόγο και αφορμή. 'Ετσι έφτασε το τέλος, που σε ένα ταξί μπουζούριασε το κοριτσάκι, εισητήριο χωρίς επιστροφή στη φαμίλια της. 'Ηταν λίγους μήνες πριν το γάμο!

Τι να συγχωρέσει, παρά την αγάπη της, μετά την τόση κατρακύλα από τον άμοιρο Ευστάθιο; Ουδέποτε καταδέχτηκε να του ξαναμιλήσει ή έστω, κάπως, να την προσεγγίσει.

Ο Ευστάθιος όμως, μες την αστάθεια του, αγαπούσε πάντα την Υακίνθη. Τη βέρα δεν την έβγαλε ποτέ! Στο μυαλό του είναι ακόμα αρραβωνιασμένος μαζί της... Κι ας ερωτεύεται διαρκώς παράφορα. Και είμαι πάντα εδώ να τον στηρίζω και να τον συμβουλεύω ως η γραία φίλη του...

Τις προάλλες η κοινή μας φίλη, η Πορτοκαλένια, του είπε ότι συνάντησε την Υακίνθη... εντελώς τυχαία. Είναι συμφοιτήτριες... Η Υακίνθη παράτησε τα μπικουτί και το μπιστολάκι, πήγε νυχτερινό σχολείο και σπουδάζει πιά στο πανεπιστήμιο... και μόνη της πορεύεται νοσταλγώντας όμως το χωρίον ....

Ο Ευστάθιος τότε πήγε στο χωρίον, μετά από 5, ίσως και παραπάνω, χρόνια. Και είδε, στον παρατημένο πιά κήπο, τη χουρμαδιά που φύτεψε με την Υακίνθη να έχει θεριέψει... να απειλεί ακόμα και τα θεμέλια... και να απορεί πως το τροπικό φυτό άντεξε χειμώνες και χιόνια...

Ήρθε να με βρεί, να με ρωτήσει, λες και είμαι η μάγισσα Φούρκα, να μαντέψω τους οιωνούς!!!

Λες να είναι η Υακίνθη το πεπρωμένο του;
ή
η χουρμαδιά τυχαία θεριεύει;