23.11.06

βροχερό πρωινό...


ένα βροχερό πρωινό..

είναι όμορφη η βροχή...

και βρήκα την ευκαιρία
να πιαστώ από ένα έρημο φύλλο,
λίγο πριν αφεθεί στη σήψη του,
να ανανήψω από τον εσωτερικό μου λήθαργο,
πριν σαπίσω και γω,
έρμη και μοναχή,
σ' ένα λαβύρινθο,
που μόνη μου έστησα...

θέλω να δυναμώσω...
θέλω να παλαίψω...

πρέπει να τα καταφέρω...
το δικαιούμαι!!!

(ο "γιατρός" μου είπε να επιμένω...
κάτι θα γίνει...)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις γιατί έχεις θέληση. Κουράγιο. Κάτι θα προκύψει τελικά. Δεν μπορεί.

kyriayf είπε...

rick τα λόγια σου μου δίνουν δύναμη! έχω περάσει μια τεράστια κρίση τις τελευταίες μέρες! που πρέπει να επανατοποθετηθώ στις καταστάσεις... αλλά άμα λάχει "σκυλιάζω" (με την καλή έννοια φυσικά)... μπορεί να κοντοστέκομαι αλλά ... υπάρχει φως!!! το ξέρω! και εξαρτάται από μένα! και άνοιξα μπλογκ για να πω κάτι αλλά τελικά μου βγαίνει σε αυτοανάλυση και ... ίσως γίνεται κουραστικό! για τους αναγνώστες... ευχαριστώ που με ανέχεστε μέχρι να πω αυτά που μπορώ και μου πρέπουν... (είμαι και ψωνάρα!!!) :)))