
Καιρό λέει είχε που με αναζητούσε! Ερχόταν από τα χρόνια τα παλιά, από την εποχή της προγιαγιάς μου και , σύμφωνα με τους νεραϊδοκανόνες, έπρεπε να ζει δίπλα σε μια γυναίκα -απόγονο της αρχικής που είχε υπό την προστασία της.
Γεννήθηκε από το πρώτο λουλούδι της βελουδένιας τριανταφυλλιάς, την ίδια μέρα και ώρα που γεννήθηκε και η προγιαγιά. Σύμφωνα δε με μιά παράδοση, σε κείνο το χωριό του νότου, αν γεννιόταν κορίτσι τη μέρα που άνθιζε το πρώτο λουλούδι σε κάποιο καινούργιο φυτό, έπερνε και το όνομα του. Γιαυτό και τη βάφτισαν Τριανταφυλλιά.
(Εκείνη την τριανταφυλλιά τη θυμήθηκα... Ήταν στην άκρη του κήπου... Και κάποτε είχαμε φυτέψει και στον κήπο της πόλης... μέχρι που μια χρονιά έπεσε χιόνι -εδώ συνήθως δε χιονίζει- και καταστράφηκε...)
Ζούσε ευτυχισμένη σε κείνον τον κήπο... Μέχρι που...
Η μικρούλα μου αποκοιμήθηκε... Θα συνεχίσει να μου λέει όταν ξυπνήσει...
2 σχόλια:
Πολύ ωραία αρχή του παραμυθιού! Να δούμε πως θα τα βγάλει πέρα η μικρή νεραιδούλα, με τους σημερινούς ανθρώπους της μεγάλης μας πόλης......
rick δεν ξέρω πως θα μου βγεί... ξεκίνησα να κάνω μια διασκευή από προηγούμενο παραμυθι μου, που οι ηρωίδα πεταλούδα (γιαυτό και η νεραϊδούλα με φτερά) έχει copyright ως δημοσίευμα σε φεστιβαλικό εφημεριδάκι... αλλά επειδή ό,τι γράφεται, μένει εκεί που είναι, με το πνεύμα της συγκεκριμμένης στιγμής, δεν μπορώ...να το αλλάξω και θα δω... πως θα το κάνω... Αν θες, μπορώ να σου στείλω με μειλ την αρχική εκδοχή...
Δημοσίευση σχολίου