14.11.06

"κρίση" -γιατρέ μου- πολλές μνήμες σήμερα...


Ηταν οι εκ των γονέων μου γιαγιάδες...
Αλλά και οι θείες των γονέων
- οι άλλες γιαγιάδες...

Μία απο αυτές,
παντρεμένη στη γειτονική πόλη,
με εξοχικό στη κοντινή με την πόλη της παραλία

(πολλές παραλίες γιατρέ μου!)

ήταν η γιαγιά με τα 'μύγδαλα...

(σε κείνο το λιακωτό -
όταν όλοι κοιμούνταν-
διάβασα τα πλείστα των έργων
της Πηνελόπης Δέλτα...)

και να τώρα...
"περίπου".. .
βλέπω στην tv
την "τελευταία παράσταση"
και θυμήθηκα!

εις εκ των πρωταγωνιστών
είναι ο ανηψιός
(εκ συζύγου)
αυτής της γιαγιάς!!!!

Γιαγιούλα- θέλουμε 'μυγδαλάκια!!!!

4 σχόλια:

αλκιμήδη είπε...

καλημέρα καλή μου

όμορφο πράγμα οι μνήμες. "Υφαίνουν" τη ζωή, μπούσουλας για τις επιλογές του μέλλοντος

φιλιά

kyriayf είπε...

καλημέρα αλκιμήδη! όταν θέλω να πάρω τα "πάνω" μου- ανοίγω το "κουτι με τα παλιά" και οι μνήμες της παιδικής ηλικίας με τονώνουν!!!

Τιπούκειτος είπε...

Είσαι νοσταλγός του παρελθόντος κι εσύ σαν εμένα. Με τη διαφορά ότι εγώ ήμουν πολύ άτυχος και δεν ευτύχησα να γνωρίσω ούτε παππού ούτε γιαγιά. Τώρα προσέχω σαν τα μάτια μου τους γέροντες γονείς μου κι ελπίζω ότι τα δικά μου παιδιά θα θυμούνται με νοσταλγία τους παππούδες και γιαγιάδες τους.
Έμεινα με τις παιδικές αναμνήσεις των βιβλίων του Ιουλίου Βερν που τα διάβαζα το καλοκαίρι στον ίσκιο ενός γέρικου φτελιά......Αχ! αυτές οι μνήμες!

Με ευχαρίστηση διαπιστώνω ότι έχεις και καλλιτεχνικές ρίζες, λόγω αυτού του ανεψιού της γιαγιάς!

kyriayf είπε...

rick τα παιδια χρειάζονται μνήμες από παπούδες και γιαγιάδες... να προσέχεις τους γονείς σου... Τυχερός να έχεις και τους δύο! Έχω χάσει το μπαμπά μου εδώ και 22 χρόνια, αλλά μου άφησε τεράστια ηθική και ψυχική κληρονομιά! καλό βράδυ!!!