8.12.06

οι "άγγελοι"

ρώσικη τεχνοτροπία
δεν ξέρω χρόνο
_____

κάποιος μας προσέχει
κάποιος νοιάζεται για μας
ίσως
η φωνή μέσα μας
ίσως
το σύμπαν
ίσως...

τι λέτε;

8 σχόλια:

αλκιμήδη είπε...

Δε το πιστεύω αυτό που ανέβασες σήμερα.
Με τρακαράνε, διαλύθηκε το αυτοκίνητο, και σκέφτηκα "ψάχνω να βρω τι προσπαθεί να μου πει το σύμπαν και αδυνατώ"
Κι έτσι ενώ χθες θα σου έλεγα, εσύ (η ενέργεια που εμπεριεχεις εσυ κι αν θες πες το ανώτερο εαυτό αλλά είναι μέσα σου) σε προσέχεις, σήμερα αμφιβάλω.

Φιλιά

kyriayf είπε...

αλκιμήδη καλησπέρα! τι γκαντεμιά σου έλαχε! υλικές ζημιές αλλά τρέξιμο, ανάλωση... Σήμερα ένιωσα λίγο απροστάτευτη (η οξεία δικαστηριτιδα... θέλει 3 μέρες να περάσει- το έμαθα πιά) και ήθελα να πείσω τον εαυτό μου ότι από κάπου έχω κάλυψη... δηλαδή έκανα άσκηση αυτοδυνάμωσης... καλό κουράγιο...
φιλιά :)))

Gwgw είπε...

Κανείς δεν μας προσέχει, κανείς δεν νοιάζεται!

Alkyoni είπε...

υφάντρα μου εγώ είμαι σίγουρη πως κάποιος μας "'προσέχει" βάζοντας αυτή τη φωνούλα μέσα μας...αρκεί να πρόσέχουμε και να την ακούμε..
γωγώ γιατί τόση απαισιοδοξία;;;
καλημέρα και φιλάκι υφ. :)

kyriayf είπε...

γωγώ, ίσως υπάρχει ο "ανώτερος" εαυτός που λέει η αλκιμήδη, ίσως η φωνούλα μέσα μας που λέει η αλκυόνη... ίσως η δύναμη μας... ίσως κάποιος φίλος "άγγελος" που δεν ξέρει πως να βοηθήσει... πάντως δίνω χεράκι! και αν μπορώ, με ό,τι ξέμεινε από τα σπαράγματα μου, γιατί στα πρακτικά περνάω μια πολύ δύσκολη κατάσταση, στείλε μεϊλάκι... και ίσως μπορώ να προσφέρω κάτι! φλκ:)))
αλκυόνη, ίσως η φωνούλα... αλλά πέρασα ένα σοκ με το ποστ σου για το 15μερο ηρεμίας και δεν μπόρεσα ούτε να σχολιάσω! πριν 14 μήνες ζούσα 8μηνες/χρόνο σε τέτοιο μέρος , που μας το φάγανε οι κακοί... δες http://ifantiki.blogspot.com/2006/10/blog-post_31.html
εκει που είχα την έμπνευση- θα κάνω ποστ να τα πω... αφιερωμένο... τώρα τέλειωσα με κάτι εξώδικα και θα ξαναμπώ στο μπλόγκιν... να ηρεμήσω φλκ:)))

stefanos είπε...

Εγώ πάλι δεν μπορώ να πιστέψβ σε κείνο το :
life is a bitch and then we die.

Έχεις εμάς γλυκιά μου και σου κρατάμε το χέρι.
Σε καταλαβαίνουμε και σε αγαπάμε.

Ανώνυμος είπε...

Όλα είναι θέμα πίστης. Εάν πιστέψεις πραγματικά ότι κάποιος υπάρχει και σε προσέχει, μπορεί να νοιώσεις παρηγοριά και ανακούφιση.

Το αν υπάρχει πραγματικά ή όχι, αυτός εκεί ψηλά που νοιάζεται για μας, είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, που θέλει πολύ συζήτηση.
Η κάθε μία άποψη έχει τους φανατικούς φίλους κι εχθρούς, με τα επιχειρήματά τους ο καθένας. Σημασία όμως έχει εσύ και μόνον εσύ, τι πιστεύεις!

kyriayf είπε...

στέφανε καλημέρα και καλώς μας ήρθες... είναι τελικά η αίσθηση των ανθρωπίνων σχέσεων που μας περιτριγυρίζουν και λαμβάνουμε θετικά μυνήματα...
ρικ καλημέρα! δεν το έθεσα θεολογικά το θέμα - η εικόνα αποτελεί μερος της συλλογή μου με βυζαντινά, που σιγά σιγά θα "ανεβάσω"... Θα ήθελα να ήμουν από τους τυχερούς που έχουν την πίστη τους και νιώθουν προστασία, νιώθουν ότι αυτό που τους λαχαίνει έρχεται άνωθεν...

χαιρετώ σας...
να κάνω και κανά ποστ γιατί έχω μπλέξει με διαφόρα και εχω αμελήσει άλλα...