η καλή μας allmylife
είπε πως "έχουμε "πρόσωπα" στο διαδίκτυο"....
και η alkyoni τόλμησε....
έρχομαι σήμερα και γω...
είπε πως "έχουμε "πρόσωπα" στο διαδίκτυο"....
και η alkyoni τόλμησε....
έρχομαι σήμερα και γω...
φωτογραφίες του 2002...
δεν έχω νεώτερες
και ας φαντάζει αστείο...
την τελευταία χρονιά που έκανα διακοπές...
Κρήτη, στην Παλιόχωρα,
μόλις είχα στήσει τη σκηνή...
και η Νάντια φωτογράφιζε....
ήταν που ήθελα να "φύγω"
δυό μέρες μετά την κηδεία,
του αγαπημένου μου θείου
που σχεδόν με έδιωξαν...
(κατάλαβες Ναταλάκι...)
δεν έχω νεώτερες
και ας φαντάζει αστείο...
την τελευταία χρονιά που έκανα διακοπές...
Κρήτη, στην Παλιόχωρα,
μόλις είχα στήσει τη σκηνή...
και η Νάντια φωτογράφιζε....
ήταν που ήθελα να "φύγω"
δυό μέρες μετά την κηδεία,
του αγαπημένου μου θείου
που σχεδόν με έδιωξαν...
(κατάλαβες Ναταλάκι...)
με μπανταρισμένο πόδι,
μετά από ασχημο παπιοατύχημα,
το μοναδικό που μου 'λαχε από δική μου οδήγηση,
το άλλο (με χτύπημα στο κεφάλι) προκλήθηκε αλλιώς...
(θα τα πω κάποια στιγμή)
από τότε, έχω χάσει περίπου 8 κιλά,
αλλά είμαι ακόμα "χοντρή"
με αλλοιωμένα χαραχτηριστικά από το πάχος
20 κιλά έμειναν ακόμα,
από αυτά που μου χάρισε η κυρία Κ...
και τα μαλλιά δεν είναι πιά δεμένα σε κότσο...
αλλά είμαι εγώ!!!
(δυστυχώς)
μην τρομάξετε, ε;
σήμερα σας τρατάρω
τις καρύδες της μαμάς μου
και ακούω τον Πελοποννησιακό
από τους χορούς του Ν. Σκαλκώτα
edit: όσο "πόσταρα"
ο αγαπητός dodos έφτιαξε το ξερονήσι...
τέλειο...
φύγαμε!!!!
μετά από ασχημο παπιοατύχημα,
το μοναδικό που μου 'λαχε από δική μου οδήγηση,
το άλλο (με χτύπημα στο κεφάλι) προκλήθηκε αλλιώς...
(θα τα πω κάποια στιγμή)
από τότε, έχω χάσει περίπου 8 κιλά,
αλλά είμαι ακόμα "χοντρή"
με αλλοιωμένα χαραχτηριστικά από το πάχος
20 κιλά έμειναν ακόμα,
από αυτά που μου χάρισε η κυρία Κ...
και τα μαλλιά δεν είναι πιά δεμένα σε κότσο...
αλλά είμαι εγώ!!!
(δυστυχώς)
μην τρομάξετε, ε;
σήμερα σας τρατάρω
τις καρύδες της μαμάς μου
και ακούω τον Πελοποννησιακό
από τους χορούς του Ν. Σκαλκώτα
edit: όσο "πόσταρα"
ο αγαπητός dodos έφτιαξε το ξερονήσι...
τέλειο...
φύγαμε!!!!
25 σχόλια:
καλά έκανες και τόλμησες και έβαλες τη φωτογραφία σου!
(αν και πάλι, τα γιαλιά όλο και κάτι κρύβουν!)
φωτογραφία με αναμνήσεις δύσκολες διάλεξες, που σημαίνει ότι πλέον τις έχεις αφήσει πίσω εκεί που πρέπει, στο παρελθόν!
χαίρομαι που σε βλέπω και αυτοπροσώπως!
φιλιά πολλά και ευχαριστώ για τα τραταρίσματα της μουσικής και της γεύσης
Αλεξάνδρα μου, χωρίς γυαλιά, έχω προ 10ετίας... 52 κιλά... δεν είμαι πια έτσι... η κυρία Κ με άλλαξε πολύ, και θα ήταν ψέμα, τώρα!
Το κομμάτι αυτό των αναμνήσεων είναι πράγματι λίγο πίσω... γιατί μετά ήρθαν χειρότερα...
Θάρθουν και άλλα τραταρίσματα... ;)
Χαίρω πολύ! :)
Και γιά τον Σκαλκώτα, επίσης!
Τι έγινε βρε κορίτσια με τα αποκαλυπτήρια;
Δε τσιμπάω, δε τσιμπάω, δε τσιμπάω!
Χα, χα, όταν θα συναντηθούμε, εγώ θα ξέρω ποιές είσαστε και θα σας παρατηρήσω για λίγο εκ του μακρώθεν
ματς μουτς
Ντόμινο αποκαλύψεων βλέπω...
Χαίρω πολύ kyriayf κι από τον μακρινό Βορρά.
:Ο)
επ!!!!! να σαι κι εσύ υφάντρα μας!!!
καλώς σε βρίσκω "πρόσωπο" πια κι όχι μόνο γραπτά :)
ντόμινο τ ονομάζει ο simon... αληθινοί εμείς το λέω εγώ!!!!
που θα πάει και η άλκι μας θ ακολουθήσει δεν θ αντισταθεί!!!!
κι η αλέξάνδρα μ αυτά που λέει μοιάζει να χει δίκιο..όχι για τα γυαλιά...
χάρηκα πολύ υφάντρα μας που σε είδα κι εγώ πραγματικά χάρηκα :
αν θέλουμε να μαστε εντάξει όμως...εγώ το εμπνεύστηκα από σχόλιο της όληςμαςτηςζωής, αλλά την κίνηση την πρώτη την έχει κάνει -τουλάχιστον απ όσο ξέρω- η Ντολ μας Τότε έπεσε το πρώτο "ντόμινο" μπορείς να το δεις και σαν ένδυμα αποκριάτικο :)
χιλιάδες χαμόγελα και φιλάκια κι ολα ηλιόλουστα σήμερα..
Να χεις μια όμορφη Κυριακή και καιρός να φεύφει απ όλους μας η κυρία Κ...
(στενοχωριέμαι μόνο που έχει μέρες να φανεί η allmylife...)
:xxx
dodo, εγώ χάρηκα περισσότερο με την υπέροχη ζωγραφιά...
Αλκιμήδη, σου επιτρέπουμε μόνο προς το παρόν... για μετά δεν ξέρουμε!
δεν είναι ...απειλή, αστειάκι! Ούτως ή άλλως θα τα πούμε και απο κοντά!
φιλι :)
simon... και που να δεις την πραγματικότητα... θα φύγεις τρέχοντας! ευτυχώς είσαι στο βορρά!
και σας αγαπάμε τους βόρειους!
Αλκυόνη, τουλάχιστον όταν συναντηθούμε, δε θα χρειαστεί να κρατάμε σημαιούλα "είμαι η..." και ας μας παρατηρεί η Αλκιμήδη μας!!! Η allmylife μας λείπει πράγματι...τώρα που και ο καλός μας dodos έφτιαξε το νησί με το ζαχαρούχο και τη σοκολάτα... πέρασες να το δεις; είναι υπέροχο!!! φιλιά με λιακάδα!
Καλησπέρα!
Χαίρομαι όταν ανακαλύπτω ανθρώπους που δεν διστάζουν να αποκαλύψουν το ΄πρόσωπο τους!
Ίσως επειδή τους νιώθω πιο αληθινούς έτσι ή γιατί μου αρέσει και μένα να το κάνω!
ΥΓ. Αν και όσους μπλογκερς συνάντησα ομολογώ ήταν ακριβώς οι ίδιοι που έγραφαν και στα μπλογκς τους!
Θα τα λέμε συχνά!
Σταύρο καλωσήρθες!!! Τα λουλούδια σου τα θέλουμε... και τα χρειαζόμαστε!
Δεν ήθελα ποτέ να κρυφτώ... και τώρα αλλάζω avatar!ένα κομματάκι από την πραγματική μου εικόνα!
Να ξανάρθεις...
Και θα περνάω και από το "σπίτι" σου...
έχω και μια 2η ξαδερφούλα που κάνει αυτή τη δουλειά.. στον τόπο μου, στα νοτιοδυτικά... και είναι πολλές οι "αγωνίες"...
νάσαι καλά :)
update: ο κολλητός μου, που είδε τα "χάλια" μου μέσω διαδικτύου πήρε τηλεφωνο... ούτε καν μέιλ ή sms ... τι ξεφτίλα είναι αυτή... σα φυλακισμένη, σαν ξεπεσμένη γεροχίπισσα... και μήπως είναι έτσι;;;
...πωπω αποκαλυψεις ..γεια κι απο μενα ,,σε εχω συνατησει σε φιλικα στεκια δεν ετυχε να μιλησουμε ...τωρα καλως σε βρισκω λοιπόν ..σε περιμενω στο φτωχικο μου οποτε θες!!
sevarose (νομίζω ότι κοινές μας φίλες σε αποκαλούν σέβα...) καλώς ήρθες... και φυσικά θα περάσω!!!! αυτό το "χωριό" είναι μικρό... και μας χωράει όλους... έρχομαι!!! ;)
Μόλις πέρασα από το άλλο κατάστημα. Τί γίνεται; Engineering & Cooking? Αλλά, γιατί όχι;
Περισσότερα γιά Peugeot 403 στο Windscreen ...
Υφάντρα μου, σας θαυμάζω για το θάρρος σας.
Όσα ζήσαμε άφησαν τα σημάδια τους πάνω μας και εμείς τ΄αγαπάμε, γιατί αποτελούν κομμάτια μας.(περί εμφάνισης)
Έλα συ και θα σε πάω όπου θες, ειδικά αν οδηγείς! ;)
h. constantinos, καλώς όρισες... όλα τα ταιριάζουμε... και λάστιχα να αλλάξω και να κεντήσω τα προικιά σου... έτσι μου τα μάθανε... φαντάσου με βάζανε "βάρδυα" στο βενζινάδικο και ταυτόχρονα να καθαρίζω τις μπάμιες... αλλά και να πω τα μαθήματα μου στους οδηγούς των λεωφορείων... φαίνεται παρανοϊκό;
αλλά έγινε στην αθάνατη ελληνική επαρχία!
για τα όχήματα πέρασα και από το σπίτι σας...
:)
Ρενάτα μου! άρχισε ένα παιχνίδι που αποδεικνύει την διαδικτυακή στενή μας σχέση...
και βάλε το όχημα... και φύγαμε!!!
φιλί :)
Hercules `52 κληρονομικό; Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα τρέχανε τα σάλια τους. Με τις μηχανές είχα κάτι παλιά, αλλά τώρα όχι τόσο. Παρ'όλα αυτά, έχω μία μαύρη κλασσικίζουσα Vespa του `98.
Dyane είπες; Εχω αλλάξει δύο, επίσης την εποχή που ήμουν φοιτητής. Αντιθέτως, 2CV που τα γούσταρα και περισσότερο, άλλαξα πέντε συνολικώς. Ετσι τα χόρτασα.
Είπες επίσης Simca 1501 `68 ο μπαμπάς σου; Ο δικός μου έχει 1301 `75, και δεν τον αφήνω να το πετάξει που θέλει, το κρατάω στο garage γιά να κάνω restauration κάποια στιγμή, επειδή είναι άψογο με 130.000 χλμ.
Μήπως είχες και Renault 4L? Θα μπορούσε. Εχω αλλάξει δύο και από αυτά.
Μήπως είσθε και εσείς της Γαλλικής σχολής; Μάλλον, νομίζω.
Θα τα ξαναπούμε, φυσικά
H. constantinos! το Hercules το έσωσα με νύχια και με δόντια... και έχω και τα χαρτιά από Γερμανία... με πένα...
Για τη Διάνα 2 κινητήρες/ χρόνο... όλα στρόφαλο χτύπαγε η κουκλίτσα...
Το Simca φύλαξε το... ο μπαμπάς μου είχε ήδη πεθάνει ... και η μαμά το απέσυρε για ένα fiat tipo... ψεύτικο... και αυτό έχω πιά... παρηγοριέμαι ότι και ο Μονταλμπάνο, ο ηρωας του Αντρέα Καμιλιέρι... κυκλοφορεί με τέτοιο κουτί!!!
και ναι! ναι! το κατρελάκι θεεέλωωω!!!
:)
Δεν κρατήθηκες ε;
:-)
Ποιανού σειρά είναι τώρα;
Simca 1501 ; Το πρώτο μας αμάξι σε μπλε μεταλικό. Ήταν ήδη ταλαιπωρημένο(μεταχειρισμένο άτσαλα), είχε πινακίδες ΑΕ .
Τι εκδρομές που κάναμε και πόσες φορές μας έκανε λαχτάρες στο δρόμο, μαρμάρωνε επί τόπου. "Ασήμω" τη φώναζε ομπαμπάς και "Μπιρμπίλω" χαιδευτικά, γιατί γυάλιζε. Νοσταλγίαα ...
Στέφανε, καλημέρα!!! τσίμπησα... έβγαλα τα "ξιγκάκια" βόλτα στο διαδίκτυο...
:)
Ρενάτα μου, ήταν "κουρσάρα"!!! Και μας πήγε πολλά πολλά ταξίδια ο μπαμπάς μου!!!
Και Αθήνα ερχόμασταν πολύ συχνά, αυθημερόν!!! τις Κυριακές, για να βλέπει τις αδερφές του!!!
άντε και συ "οδηγάρα" μου
φιλι:)
Κι αν την δείτε να χαμογελάει, να πειράζει, να αστειεύεται, να ξεχνάει τα δικά της που τη ρίχνουν και παλεύει να τα αφήσει στην άκρη για χάρη της παρέας, να σηκώνει το ποτήρι στην υγειά των αναμνήσεων, δεν θα μπορείτε παρά να την αγαπήσετε....
Υφένια μου, σέβομαι τα χρόνια σου (ατσαλόπροκα ήταν αυτό) και τα άσπρα σου μαλλιά ( κακία ήταν αυτό) μα είσαι ένας πολύ όμορφος άνθρωπος γιατί έχεις μια πολύ όμορφη ψυχή.
Δεν είναι για όλους εύκολο να μένουν να γνωρίζουν κάποιον εξερευνώντας την εξωτερική του ομορφιά πρώτα.
Πολλοί θα φύγουν, και θα χάσουν τον κήπο της ψυχής σου.
Εγώ υπήρξα τυχερή.
Για πολλούς λόγους.
Γιαυτό αν ξαναπείς τίποτα για ξυγκάκια, θα σε δέσω στο πλάι μου κι έτσι υποχρεωτικά θα μοιάζεις με συλφίδα δεμένα δίπλα σε μία Όρκα, γκε-γκε; Ή να στο πω..... στα Γαλλικά;
Φιλάκια στα μουτλάκια!
Ναταλάκι μου, μην τα παραλές... και τα "ξυγκάκια" είναι η ζωή μας... εμείς...
φιλί:)
Θυμίσου να σε βγάλω και μια φρέσκια φωτογραφία όταν αγοράσω μηχανή.
Στη δεύτερη....μου μοιάζεις με την ακατονόμαστη, ξέρεις ποια....
Φτου, φτου σου κοριτσάρα μου!
Ξέρεις, γιαυτά τα ξιγκάκια....κάποτε....κάποιος.....με αγάπησε πάρα πολύ....
Έτσι με έμαθε να τα αγαπάω κι εγώ.... :ο)
ναταλάκι, λες!!! όχι, μη!!! βοήηηθειααα........
και τα παχάκια είναι αξιαγάπητα... το έζησα και το ζω! (κορμί όλο στροφές, με λέει ο παλιο-Δραμινός!!!)
Δημοσίευση σχολίου