τουλάχιστον όταν κλαις το ξέρει; Ή κλαις μόνη σου όταν ο άλλος έχει κοιμηθεί; Το δεύτερο κάνω εγώ καλή μου κι όσο συνεχίζει η σχέση "κυλά" προς το τέλος της αργά και βασανιστικά
Διαβάζοντας τα κείνενά σου μπορώ να δω γιατί είπες ότι σου θυμίζω εσένα όταν ήσουν στην ηλικία μου. Και εγώ το βλέπω και κάποιος κοινός μας φίλος μου είπε ότι οι αντιδράσεις μας είναι ίδιες μερικές φορές. Ίσως γιατί έχουμε γενέθλια με διαφορά μιας ημέρας ποιός ξέρει;; Σε διαβάζω και μερικά απο αυτά θα μπορούσα να τα έχω γράψει και εγώ δεν ξέρω πως θα είμαι στην ηλικία σου αλλά ελπίζω να έχω βρει αυτό που ψάχνω, να έχω φτάσει εκεί που δεν μπορώ. Δεν ξεχνάω τα πόσα έχεις περάσει...ποτέ!!
Γωγούλα... θα φτάσεις εκεί που θέλεις... παραπάνω από όσο μπορείς!!!πρόσεχε τις κακοτοπιές!!! (αναγνωρίζεις κάπου στο παραμυθάκι τον κοινό μας φίλο..., θα με "σφάξει" αν το δει..) φιλιά!!! :)))
11 σχόλια:
Κάτι πρέπει να συνέβη... Ελπίζω όχι σοβαρό...
H.constantinos, καλημέρα!!!
ε! δεν καταλαβαίνεις... μία κρίση στη σχέση, που κάποιες φορές γίνεται "βάρος"... αλλά, θα περάσει...
:)
θα περάσει;
ελπίζω τώρα που γράφω αυτά να χει ήδη περάσει :)
φιλώ σε
alkyoni λίγο πιό ήρεμα...
ίδωμεν!
φιλιά!!!:)
Να το κάνω μάκια να περάσει, υφάντρα μου ?
ρενάτα μου, ναι!
να γειάνει ...
φιλιά:)
τουλάχιστον όταν κλαις το ξέρει;
Ή κλαις μόνη σου όταν ο άλλος έχει κοιμηθεί;
Το δεύτερο κάνω εγώ καλή μου
κι όσο συνεχίζει η σχέση "κυλά" προς το τέλος της
αργά και βασανιστικά
α, θα περάσει - δεν μπορεί!
είναι οι κύκλοι της σχέσης...
Αλκιμήδη!
δυστυχώς, όπως και σύ...
αφού έχει κοιμηθεί...
αλλά το πρωι να μάθει, τι με έκανε να κλαίω και να βασανίζομαι...
:)
allmylife!
οι κύκλοι, που μήπως γίνονται φαύλοι;
:)
Διαβάζοντας τα κείνενά σου μπορώ να δω γιατί είπες ότι σου θυμίζω εσένα όταν ήσουν στην ηλικία μου. Και εγώ το βλέπω και κάποιος κοινός μας φίλος μου είπε ότι οι αντιδράσεις μας είναι ίδιες μερικές φορές. Ίσως γιατί έχουμε γενέθλια με διαφορά μιας ημέρας ποιός ξέρει;; Σε διαβάζω και μερικά απο αυτά θα μπορούσα να τα έχω γράψει και εγώ δεν ξέρω πως θα είμαι στην ηλικία σου αλλά ελπίζω να έχω βρει αυτό που ψάχνω, να έχω φτάσει εκεί που δεν μπορώ. Δεν ξεχνάω τα πόσα έχεις περάσει...ποτέ!!
Γωγούλα... θα φτάσεις εκεί που θέλεις... παραπάνω από όσο μπορείς!!!πρόσεχε τις κακοτοπιές!!!
(αναγνωρίζεις κάπου στο παραμυθάκι τον κοινό μας φίλο..., θα με "σφάξει" αν το δει..)
φιλιά!!!
:)))
Δημοσίευση σχολίου