Πορεία ασυνάρτητη,
ομίχλη στο μυαλό μου...
Η πυξίδα χάθηκε,
σε μια λακκούβα ξεχασμένη,
κάπου... μακρυά...
Δύσκολη διαδρομή...
σε χωματόδρομους,
με όλους τους καιρούς,
ξυπόλητη βαδίζω...
πληγώθηκα... τσουρουφλίστηκα...
Ο πόνος τη ψυχής αβάσταχτος,
κρατιέμαι όμως... ακόμα..
σε πείσμα των καιρών...
Σε πόση λάσπη ακόμα να κυλιστώ;
βαρέθηκα...
Εδώ είμαι...
Καθαρή πιά... από μνήμες...
στη μνήμη του κενού οδεύω...
για τον εξαγνισμό μου.
Στην στροφή όταν ήμουν,
αποφάσισα τη μεταστροφή μου...
Στη σιωπή αφέθηκα...
αλλά! ... ακούω....
την κραυγή μου... μόνο...
Ως πότε πια;
Τροχοπέδη στη φαντασία,
Φραγμός στα όνειρα.
Σύγχιση...
Επιθυμίες- πόθοι...
στον αέρα; στο νερό;
στη γη; στη φωτιά;
στα στοιχειά;....
είναι η σύνθεση με τις λέξεις
(σε έντονη γραφή)
που βρήκα στο παρμπρίζ
του h. constantinos...
τον ευχαριστώ για την πρό(σ)κληση
αλλά διάγω τις μέρες του κενού μου
και δε μου βγήκε σε μυθοπλασία....
21 σχόλια:
[Επιθυμίες- πόθοι...
στον αέρα; στο νερό;
στη γη; στη φωτιά;]
Παντού!! Γιατί όχι; Δες το αλλιώς!
Πολύ όμορφο κείμενο!
Δεν φανταζόμουν κάτι τέτοιο με αυτές τις λέξεις, μου αρέσουν οι εκπλήξεις.
μ'άρεσε πολύ το 'επιθυμίες-πόθοι κλπ.
δυνατά και έντονα!
(λυπάμαι για την κλοπή... δεν πειράζει στα 'πράγματα να είναι'. έλειπα και εγω΄για μέρες, λόγω θεμάτων υγείας δικών μου)
σου "βγήκε" σε ποίηση όμως!!!
h. constantinos!
χαίρομαι που σου άρεσε!
σίγουρα οι λέξεις σου βγάζαν ταξίδι... είπα να πρωτοτυπήσω...
καλό βράδυ!
:)
Αλεξάνδρα!
περαστικά να είναι για τους δικούς σου...
ένταση και δύναμη στη ζωή μέσα από τους πόθους μας...
φιλιά:)
Allmylife!
λες να είναι "ποιητικό" αυτό;
σύντομη γραφή το λέω...
φιλιά :)
Όμορφο. Ποιητικό!
Πολύ μου αρέσει ο τίτλος που έδωσες στο μπλογκ μου στη λίστα σου... Θενκς!
oneiromageiremata!
ευχαριστώ...
και η Ζάκυνθος να φαίνεται...
είπαμε... αγάπη από τα παλιά...
:)
Και όμως, γιά ταξίδι έγραψες τελικά- ποιητικό...
Πολύ όμορφο!
Όπως κι αν το λες.
Μια βουτιά στα βαθια. Και μετά ξανά έξω. Λίγο πιο ελαφριά.
:Ο)
dodos!
ταξίδι εντός μου...
:)
simon!
μια "κατάδυση" για αλάφρωμα...
:)
ομορφο..παρ ολη την κακη διαθεση..φιλια..
Είδες όμως από το κενό!
μιά χαρά σου βγήκε :-)
καλημέρα κυρία ΥΦ
επιμένω.
ποιητικό!!!
(πως είσαι;)
Τι ωραίο που είναι το ποίημά σου, Υφάντρα μου! Αυτή η έρμη η πυξίδα έχει χαθεί από τα χέρια όλου του κόσμου, αν υπήρχε και ποτέ, αφού η μοίρα πλάθει διαρκώς τον εαυτό της. Υλικό της δεν είμαστε; Και μεις οι φτωχοί οι φίλοι σου μπορούμε με κάποιο τρόπο να σε βοηθήσουμε να αφήσεις σε ένα σκοτεινό δάσος τους 'πόνους της ψυχής σου΄, εκεί που πραγματικά ανήκουν, και να τρέξεις στα λιβάδια ελεύθερη;
φεγγαροαγκαλιασμένη!
ευχαριστώ!!!
:)))
Στέφανε!
ευχαριστώ και σένα!
τελικά το "κενό" δεν ήταν τόσο άδειο...
:)))
Allmylife!
αν το λες εσύ καλή μου...
(λίγο καλύτερα...
το παλεύω....
εσύ;)
φιλώ σε!!!
socrates!
και μόνο τα λόγια σου είναι βάλσαμο...
"υλικό της μοίρας"... ακριβώς!
ευχαριστώ!!!!
:)))
Ενα από τα καλύτερα!!!
Λιτό. Καταγράφεται εύκολα.
Θέλω να το διαβάσω πολλές φορές.
Κάθε φορά και ενα καινούργιο κομμάτι σκαλώνει στο μυαλό μου.
Ωραίοοοοοο!!!!
ραλού!
ευχαριστώ...
γενικά προτιμώ τη λιτή γραφή...
:)
Σταύρο
!!!!
:)))
μέρες κενού...
μ άρεσε
φιλιά τεράστια αγκαλιά
καλημέρα Αλκυόνη...
(είμαι περίεργα...)
φιλιά και αγκαλίτσα και από μένα!!!
διάγω τις μέρες του κενού μου...
τα σπάει ως έκφραση!
μακάρι να μην είναι πολλές υφάντρα μου!
Δημοσίευση σχολίου