Οι τελευταίες μέρες είναι δύσκολες...
Εκεί που ξεπερνάω τα προβλήματα υγείας και δυναμώνω...
να! κάτι έρχεται ... σαν κατραπακιά...
Χθες το πρωί ανακάλυψα ότι μου κλέψαν το παπάκι...
το παλιό ηρωικό μου μηχανάκι...
το δίχρονο yamahaκι μου, κομμάτι τεράστιο από τη ζωή μου...
απώλεια, που με στεναχώρησε... πολύ...
(έχω και άλλο να κυκλοφορήσω...
δεν είναι η έλλειψη του "μέσου"
αλλά ... η "κλοπή" των στιγμών μου...)
ήθελα να γράψω την ιστορία με τις λέξεις που μου "έστειλε"
ο h. constantinos...
άλλα σκεφτόμουν... παρότι οι λέξεις του ήταν ταξιδιάρικες...
και να τώρα, που θα κάνω "επικήδειο"...
ίσως το βράδυ... ίσως αύριο...
είναι πολλά που θυμάμαι και "κουμπώνουν" άψογα" στις λέξεις...
αυτό το παπάκι οδηγούσα όταν βγήκαν οι σκιές από το "νεραϊδόσπιτο",
μ' αυτό πηγαινορχόμουν στο σπίτι μας στη θάλασσα,
μ' αυτό ήμουν όταν ο μηχανόβιος με τη BMW
με αντιμετώπισε σα μύγα
στο καράβι για Ζάκυνθο,
μ' αυτό βρέθηκα ένα ξημέρωμα στο Γαλαξίδι, τότε που
-νύχτα- θέλησα να "φύγω",
μ΄αυτό "ξαναγύριζα" στον Καϊάφα, στους αμμόλοφους και τη λίμνη...
αυτό είχα βαφτίσει "εντουράκι" και ξαμολιόμουν στα κατσάβραχα...
το παπάκι μου....
κομμάτι μου...
Εκεί που ξεπερνάω τα προβλήματα υγείας και δυναμώνω...
να! κάτι έρχεται ... σαν κατραπακιά...
Χθες το πρωί ανακάλυψα ότι μου κλέψαν το παπάκι...
το παλιό ηρωικό μου μηχανάκι...
το δίχρονο yamahaκι μου, κομμάτι τεράστιο από τη ζωή μου...
απώλεια, που με στεναχώρησε... πολύ...
(έχω και άλλο να κυκλοφορήσω...
δεν είναι η έλλειψη του "μέσου"
αλλά ... η "κλοπή" των στιγμών μου...)
ήθελα να γράψω την ιστορία με τις λέξεις που μου "έστειλε"
ο h. constantinos...
άλλα σκεφτόμουν... παρότι οι λέξεις του ήταν ταξιδιάρικες...
και να τώρα, που θα κάνω "επικήδειο"...
ίσως το βράδυ... ίσως αύριο...
είναι πολλά που θυμάμαι και "κουμπώνουν" άψογα" στις λέξεις...
αυτό το παπάκι οδηγούσα όταν βγήκαν οι σκιές από το "νεραϊδόσπιτο",
μ' αυτό πηγαινορχόμουν στο σπίτι μας στη θάλασσα,
μ' αυτό ήμουν όταν ο μηχανόβιος με τη BMW
με αντιμετώπισε σα μύγα
στο καράβι για Ζάκυνθο,
μ' αυτό βρέθηκα ένα ξημέρωμα στο Γαλαξίδι, τότε που
-νύχτα- θέλησα να "φύγω",
μ΄αυτό "ξαναγύριζα" στον Καϊάφα, στους αμμόλοφους και τη λίμνη...
αυτό είχα βαφτίσει "εντουράκι" και ξαμολιόμουν στα κατσάβραχα...
το παπάκι μου....
κομμάτι μου...
11 σχόλια:
Όχι, ρε γμτ!!!!!!!! Το ένα μετά το άλλο ε;
Αχ βρε ψυχή μου......πως σε καταλαβαίνω.....
Κατεβαίνω σχεδόν κάθε βράδυ να δω αν είναι εκεί...
Μην σε παίρνει από κάτω....πάμε για άλλα.... Απλά θα πρέπει κι αυτό να μείνει κομμάτι στις αναμνήσεις σου αλλά....ίσως και να βρεθεί, ποτέ δεν ξέρεις....
Μιλάμε γιά την απόλυτη φρίκη!!
Δεν μου έχει συμβεί σε μηχανάκι ή σε αυτοκίνητο, αλλά δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!
Την ξέρω την φρίκη πώς είναι όμως, γιατί μου έχουν ανοίξει 2 αυτοκίνητα, και είχα και μία διάρρηξη που σήκωσαν το σύμπαν...
Ξέρεις, υπάρχει περίπτωση να το βρείς όμως! Δεν είναι μηχανάκι αυτό που θα το έκλεβαν επί τούτου, εκτός άν το κάνουν ανταλλακτικά.
Αν όχι, κάποια στιγμή θα το βρείς.
Υπομονή!
Καλησπέρα.
Σε καταλαβαίνω.
Μου έχουν κλέψει και παπί (στα φοιτητικά χρόνια της Πάτρας, και αυτοκίνητο).
Τις αναμνήσεις όμως δεν μας τις κλεβουν.
Κράτα τις.
Αυτές μας κρατούν ζωντανούς.
Αυτές μας πεισμώνουν.
Μηχανάκι θα ξαναπάρεις.
Μην τους κάνεις το χατήρι.
Ρενάτα...
είδες γαντεμιά...
πάμε για άλλα τώρα...
φιλιά !!!
Ναταλάκι!
τις αναμνήσεις δεν τις κλέβουν ποτέ...
και ... ξέρεις... έχω πολλά να θυμάμαι...
μνήμες/φαντάσματα/ σκιές
φιλιά!!!
H. constantinos
είναι φρίκη... 3η φορά το κλέβουν και μάλλον η φαρμακερή...
ανταλλακτικά θα γίνει... σίγουρα...
ευτυχώς έχω ένα παλιοκινέζικο 110 cc για να κάνω τις δουλειές μου στην πόλη... είναι πρακτικότατο το παπί βλέπεις...
έρχεται και η ιστορία με τις λέξεις σου...
Καλημέρα :)))
Μάρω!
καταλαβαίνεις καλά...
αλλά και αυτοκίνητο καλή μου... χειρότερα ακόμα!
Μηχανάκι έχω και άλλο, δε με πειράζει αυτό...
αλλά τις "μνήμες" φυλαχτό...
και "πεισμώνω"- πολύ...
φιλιά!!!
έχει έναν περίεργο τρόπο το σύμπαν να καλύπτει τα κενά που ανοίγουν.....
καλή εβδομάδα
φιλάκια
εγώ χαίρομαι που πεισμώνεις ακόμη!!!
μην σταματήσεις συνομηλικούλα...
Ε τώρα να σου ξαναγράψω αυτά που είπε η Μάρω δε λέει. Απλά να πω ότι συμφωνώ.
Έλα βρε. Το παπάκι σου ήταν μόνο μία μηχανή. Η ψυχούλα του έμεινε μέσα του.
Άντε, γράψε το καμμάτι σου να το απολαύσουμε :-)
Αλκυόνη...
το σύμπαν... εκεί όλες οι ελπίδες...
ευχαριστώ για τη μουσικούλα!!!!
(χάθηκαν όλα από το 4shared :( και πρέπει να ξανα-ανεβάσω...)
φιλιά!!!
allmylife!
τελικά το πείσμα με κρατάει ακόμα ζωντανή...
παρότι... παροδικά ευτυχώς!... χάνομαι...
φιλιά!!!
Στέφανε!
κρατάω μνήμες... μαθημένη πιά!!!
ελπίζω η σύνδεση μου να μου επιτρέψει να "ποστάρω" σήμερα...
3 μέρες προσπαθώ για σχόλιο στις υπέροχες φωτό σου...
φιλιά!!!!
Οργίζομαι. Αγανακτώ...
dodos!
αλλά ... συνεχίζουμε...
:)
Δημοσίευση σχολίου