29.1.07

για τον Όμηρο Πέλλα.


Τον Όμηρο Πέλλα (Οδυσσέα Γιαννόπουλο), δεν τον ήξερα... Τον ανακάλυψα κάπου το 1997, μέσα από ένα διήγημα του αγαπημένου μου Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου. Ήταν στο διήγημα του "Η Νάουσα των νερών", από τη συλλογή "τόποι τέσσερεις" - εκδόσεις "στιγμή".

Αναφερόμενος στις μετακινήσεις του με το τραίνο, προς Θεσσαλονίκη, αναφέρει..


"Σε ένα τέτοια ταξίδι πρόσεξα στον κάμπο της Σκύδρας έναν μικρό, έρημο σταθμό, με το ασύνηθες όνομα "Ξεχασμένη". Σε μιά του επίσκεψη στη Νάουσα ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης με πληροφόρησε πως εκεί τοποθετήθηκε και υπηρέτησε ως δάσκαλος (μετά που επέστρεψε από ομηρεία και εξορίες) ο ξεχασμένος και παραγνωρισμένος πεζογράφος Όμηρος Πέλλας- γεννημένος στα ορεινά της Κυπαρισσίας, σε ένα χωριό με το απίστευτο όνομα "Καημένη Γυναίκα". Τέτοιες συγκυρίες!"

Φυσικά και μου κίνησε την περιέργεια. Στην πόλη μου, δεν έχουμε αμιγές βιβλιοπωλείο, έχουμε ξεμείνει στα χαρτοβιβλιοπωλεία- και κάτι από είδη δώρων μέσα, οπότε κάτι σχετικό, ήταν αδύνατο να βρώ. Σε επόμενη επίσκεψη μου στην Πάτρα, πέρασα όπως συνήθως από το αγαπημένο μου "Πολύεδρο"... ένα πραγματικό βιβλιοπωλείο, με την αισθαντικότητα των παλιών καιρών (άλλο ένα τέτοιο βιβλιοπωλείο, έχω συναντήσει στην Κέρκυρα- "ο πλους"- και όταν βρίσκομαι στο νησί περνάω για "προσκύνημα"). Ο Κωστής, ο ιδιοκτήτης- πάντα ενημερωμένος και πρόθυμος... Συλλογή διηγημάτων... εκδόσεις "στιγμή" 1986. Και μόνο ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος... αποτελεί εγγύηση για μένα... Εκδόσεις καλλιτεχνικές, πραγματική τυπογραφία με την προσεγμένη επιμέλεια του Αιμίλιου Καλιακάτσου... (δεν ξεχνώ τα υπέροχα βιβλία των Ε.Χ. Γονατά, Νίκου Καχτίστη, τις μεταφράσεις του Στυλιανού Αλεξίου- μου "σύστησαν" τον Antonio Porcia... και πολλά- πολλά άλλα... )


Φυσικά, ενθουσιάστηκα! Και στέκει στο ίδιο ράφι με επιλογές από τα αγαπημένα μου...

Πριν 3 χρόνια, ο κος Γιώργος είχε έρθει για διακοπές από την Αυστραλία και φιλοξενήθηκε στο σπίτι μας στη θάλασσα... (αυτό που χάθηκε...)
Άνθρωπος, που έφυγε μετανάστης στη δεκαετία του '60 ... με άσβεστο τον πόθο για τη μάθηση... Φυσικά, περάσαμε ώρες κουβεντιάζοντας και διαβάζοντας... Κάποτε ανέφερε το χωριό "Καημένη Γυναίκα"... δίπλα από τον τόπο καταγωγής του. Θυμήθηκα τότε τον Όμηρο Πέλλα, και φυσικά διάβασε το βιβλιαράκι. Όπου ανταμώθηκε με δικές του μνήμες... γιατί και αυτός μαθητής στην Κυπαρισσία, σε νοικιασμένο δωματιάκι και τρύπια παπούτσια...

"Πήγαινα στην πέμπτη τάξη του Γυμνασίου. Είχα κιόλας ανακαλύψει ένα σωρό πράγματα, όπως π.χ. το ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο με τις πυρκαγιές που ανάβει πίσω από τη Ζάκυνθο, ενώ η θάλασσα παίρνει αμέτρητες αποχρώσεις, από το τριανταφυλλί ως το μελί και το μαβί ή το καφέ, λυπόμουνα την κάθε στιγμή που πέθαινε, τα ανεπίστροφα σχήματα που άλλαζαν τα σύννεφα και τα άλλα τέτοια. Ήταν μια μικρή επαρχιακή πόλη στη δυτική Πελοπόννησο, ανακαθισμένη στη ρίζα του βουνού, ακουμπισμένη από τη μέση κι απάνω στο βουνό και με τα πόδια απλωμένα ως τη θάλασσα να τα λούζει- έτσι έλεγε ο Πωλ Φεβάλ για την Καλκούτα-, μια μικρή πόλη γεμάτη αλογοκοπριές και περηφάνια, καφενεία με λιθογραφίες Φάουστ και Ριγολέτο, σε μεγάλες κατασκονισμένες χρυσαλειμμένες κορνίζες, ένα παλιό κάστρο γιομάτο βρωμιές, σημάδια από ένα άλλο κάστρο που το 'χτισε ο Επαμεινώνδας, ένα μουράγιο μισογκρεμισμένο, όπου άραζε που και που κανένας σκυλοπνίχτης και πολλά παλιά σπίτια αρχοντικά στην απάνω ρούγα που εγκαταλείπονταν και νοικιάζονταν σε μας- φτωχά χωριατόπαιδα- 50-60 δραχμές το μήνα. ..."


Και γω, κείνα τα ηλιοβασιλέματα από το κάστρο, τα 'ζησα κάποτε. Όταν διακοπές στον Καϊάφα, κάναμε και τις βόλτες μας προς τα κεί.. 30 χλμ δρόμος...




11 σχόλια:

Μαρω_Κ είπε...

Kαλημέρα. Καλή βδομάδα.
Τι μου θύμισες με το "Πολύεδρο". Τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα.
Κόβαμε απ΄όπου μπορούσαμε να κόψουμε (κι απ΄όπου δεν μπορούσαμε) για να πηγαίνουμε μια φορά το μήνα εκεί να παίρνουμε ββλία. Και τι δεν έχω αγοράσει. Από Ματθαίο Μουντέ μέχρι Ηλία Πετρόπουλο.

kyriayf είπε...

Καλημέρα Maro_k...
και συ Πάτρα σπούδασες; Πρόλαβες μήπως και το θερινό "μπαράκι" στην αυλή του βιβλιοπωλείου τα καλοκαίρια;
φιλιά :)

Μαρω_Κ είπε...

Το πρόλαβα.
Και το χειμωνιάτικο "Ρόδο" πρόλαβα.
Και τον "Μύλο" πρόλαβα.
Και όταν πριν από μερικά χρόνια κατέβηκα στην Πάτρα έπαθα σοκ.
Δεν αναγνώριζα τίποτα από τα φοιτητικά μου χρόνια.
Προφανώς κι εγώ δεν είμαι η ίδια.

kyriayf είπε...

maro_k! έζησες μια καλή εποχή... και φύλαξε την...
και μεις αλλάξαμε, αλλά και η "Πάτρα" είναι άλλη πιά...
πάω αρκετά συχνά όμως...
με αποφορτίζει από την καθημερινή "μιζέρια"...
:)

dodo είπε...

Μάς κακομαθαίνεις όμορφα σήμερα- με βιβλία, εκδόσεις και ηλιοβασιλέματα στο Ιόνιο!

Ο προχθεσινός θυμός έβγαλε δημιουργική διάθεση...

allmylife είπε...

Πολύ ευχαριστώ καλή μου φίλη!
Τι ωραίο ταξί΄δι με πήγες...
Θα το ψάξω το βιβλιαράκι - κι' αν έχει εξαντληθεί, θα μου το φέρεις όταν έρθεις να το φωτοτυπήσω ε;

kyriayf είπε...

dodo!
ήταν που βρήκα καταφύγιο και "ανάπαυση" στα βιβλία ... και όταν "βρισκομαι" εκεί έρχονται και οι μνήμες... οι καλές!
καλό βράδυ!

allmylife!
στα βιβλία... στο αποκούμπι...

πιστεύω να υπάρχει!
απ' όσο ξέρω οι εκδόσεις Στιγμή, εχουν σε προσφορά αρκετά παλιά τους.
Βρήκα πέρυσι στην "Πολιτεία".

αλλά και φυσικά θα στο φέρω, αν δεν το βρεις!!!
φιλιά :)

Σταυρούλα είπε...

Για βιβλία διαβάζω και νιώθω ευτυχής! Εμενα καταφύγια είναι τα ξαναδιαβασμένα βιβλία και οι ξανακουσμένες μουσικές!

Για Καΐάφα διαβάζω, να μιλήσω;
Αχ, το μέρος που πηγαίναμε για μπάνιο απ΄το χωριό..
Φιλιά, καλή μου! Να ΄σαι καλά!

kyriayf είπε...

Ρενάτα!
Στα βιβλία που ξαναδιαβάζουμε, έχουμε καταθέσει ένα κομμάτι του εαυτού μας, που πιθανόν, ξαναβρίσκουμε!
Και ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο, στα διαβάσματα, στις μουσικές, στις ταινίες...

Ο Καϊάφας, είναι από τα αγαπημένα μου μέρη... και ως παιδί σε Κυριακάτικη εκδρομή (με το μισοθαμμένο υποβρύχιο, το θυμάσαι), ελεύθερο καμπινγ μετά...
έχω να γράφω...
Φιλιά!
:)

Τιπούκειτος είπε...

Διαβάζοντας τα σχόλια διαπιστώνω ότι είσαστε μια ωραια Πελοποννησιακή παρέα...!
Από την Κεντρική Ελλάδα καταγόμενος, μου αρέσει πολύ η Πελοπόννησος, όχι τόσο για τα όμορφα μέρη της, αλλά περισσότερο για την ιστορία της. Ακροκόρινθος, Μυστράς, Μονεμβασιά, Ναυαρίνο, Μεθώνη, Κορώνη, Ναύπλιο, κάθε τόπος και κάθε κάστρο, μια ιστορία!

kyriayf είπε...

Rick! καλημέρα!
Μάλλον είμαι τυχερή που είμαι από και ζω στην Πελοπόννησο... στα δυτικά...
και έχω άπειρες ευκαιρίες να εκδράμω, για μια Κυριακή... στα βουνά της Αρκαδίας... στη Μάνη... Μεθώνη- Κορώνη... πολλές ομορφιές, όλη η περιοχή...
:)