6.2.07

"ΝΑΙ"

ξεκινάω από το "happy end"...γιατί εκεί θα προσπαθήσω να φτάσω...


"Ice, τι είναι Μύηση;" τον ρωτάει η Λώρα.
"Το πρώτο στάδιο της Μύησης είναι ο πόνος". απαντάει ο Ice, "αυτό που είχες όλη σου τη ζωή. Το δεύτερο στάδιο της μύησης είναι η χαρά, η ευφορία..."
"Αλλά τι είναι πραγματικά;" ρωτάει η Λώρα.
"Ετοιμάζεσαι για το Θεό..."

"Κι εγώ είμαι έτοιμη;"
"Με τους φριχτούς πόνους που πέρασες, ναι, Λώρα, είσαι έτοιμη..."

"Ναι", ψιθυρίζει η Λώρα. "Ναι... Ναι... Ναι..."

Μαργαρίτα Καραπάνου
"ΝΑΙ"


Σήμερα ξεκίνησα "θεραπεία"... Μέρα Τρίτη; Και τι πειράζει... η αρχή να γίνεται...
Πάλι "αγώνας"... να φύγει ο πόνος ...

10 σχόλια:

allmylife είπε...

πάλι κοινοί τόποι.
το "Ναι"...

Αδελφούλα, η Τρίτη είναι η μέρα του πολέμου - του θεού Αρη.
Η ιδανική για την αρχή της "θεραπείας" και του "αγώνα" σου.

Φιλί!

Clowd είπε...

Η αρχή δεν είναι το ήμισυ του παντός;
Καλή συνέχεια!
Καλησπέρα

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα.
Συμφωνώ και εύχομαι καλές βουτιές.
Θυμάσαι τον Διγενή; (σημαίνει "διπλογεννημένος" στις παραδόσεις)
Έχω κι άλλο (για τη μύηση):
«Δεν υπάρχει τελετουργικό ή μύθος όπου ο θάνατος να παρουσιάζεται ως κάτι τελειωτικό. Τον συναντάμε πάντα σαν μια μεταβατική περίοδο ανάμεσα σε δυο ανθρώπινες καταστάσεις, μια δοκιμασία αναγκαία για την αναγέννηση. Τον βρίσκουμε πάντα στην αρχή κάθε νέας ζωής».
Mircea Eliade

:Ο)

Μαρω_Κ είπε...

Καλησπέρα!
Συμφωνώ με τον ορισμό του simon.
Εμπρός μην μασάς.
Κι αν σκοντάψεις και πέσεις.
Υπάρχουν οι φίλοι.
Ακουμπά πάνω τους και προχώρα.

Σταυρούλα είπε...

Αρκεί να τα καταφέρεις, υφάντρα μου, αυτό έχει σημασία! Αν θες φίλους στον αγώνα σου, θ α΄μαστε εκί! Φιλιάά

kyriayf είπε...

allmylife!
με τον Άρη προστάτη, μπαίνω στον πόλεμο...
και άλλοι τόποι... και πολλοί άλλοι...
:)

clowd!
καλως ήρθες... ευχαριστώ !
καλό σου βράδυ!

simon!
μ' αρέσει πολύ αυτό...
ευχαριστώ!
καλό βράδυ :)

Μάρω!
προσπαθώ...
και βασίζομαι στους φίλους...
:)

Ρενάτα!
πέρα από ένα τεράστιο ευχαριστώ τι να πω...
φιλιά:)))

dodo είπε...

Σού εύχομαι δύναμη.
Και όμορφα διαβάσματα, μικρά, φωτεινά δρομάκια- όταν σκοτεινιάζει.

kyriayf είπε...

Dodo!
καλημέρα! ευχαριστώ πολύ!
και τις ζωγραφιες σου να βλέπω... με το χρώμα και το φως!!!
:)

Alkyoni είπε...

όντως κοινοί τόποι... όπως το πε ηόλημαςηζωή το "ΝΑΙ"
ποιός ξέρει αν και διαφορετικά βιωμένες κοινές εμπειρίες
και ίσως μια απόδειξη πως δεν είμαστε ούτε μόνοι,ούτε χωριστά ο καθένας μας...
σε φιλώ

kyriayf είπε...

Αλκυόνη! καλημέρα!
Το νιώθω έντονα ότι δεν είμαστε μόνοι- ούτε χωριστά...
οι κοινοί τόποι, που μας ενώνουν και μας δυναμώνουν...
φιλάκι:)