που σήμερα θα γιόρταζε...
στη μνήμη του σας μαγείρεψα...
με πολλές μνήμες,
τρυφερά κρατημένες μέσα μου...
γιατί μου έμαθε πολλά
αλλά "έφυγε" νωρίς...
και μου λείπει η αγκαλιά του,
η λάμψη στα μάτια του...
ας "αναπαύεται" με ειρήνη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
Έτσι, τρυφερά να τον θυμάσαι και να είσαι χαρούμενη που ήταν ο δικός σου ο μπαμπάς
καλησπέρα
Καλημέρα.
Αυτές είναι καλύτερες αναμνήσεις.
Γύρω από τα τραπέζια της γιορτής.Αναμεσα σε οικεία χαμόγελα.
Σε ζεστές αγκαλιές.
Τα διάβασα τα μαγειρέματα σου.
Να ζεις, να τον ανασύρεις στην μνήμη όπως τον θες
Για να παρηγορηθείς λιγάκι, σκέψου ότι πολλές χιλιάδες μικρών παιδιών δεν έχουν γνωρίσει καν τον πατέρα τους!
Σου εύχομαι να είσαι καλά, να τον θυμάσαι και να τον τιμάς πάντα. Μη ξεχνάς δε, ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται τους αγαπημένους νεκρούς, είναι σαν αυτοί να μην έχουν πεθάνει ακόμη...
όσο τον σκέφτεται, έτσι μια κόρη σαν κι' εσένα είμαι απόλυτα βέβαιη πως είναι ήρεμος και χαμογελαστός.
Σ' ευχαριστώ!
Για όλα!
Μέσα από την καρδιά μου...
Λίγο θα ξεκουραστώ
και το βραδάκι θα πάω στα προηγούμενα ποστς σου...έχουμε πολλά να πούμε συνομιληκούλα!
τελικά είναι καλή ιδέα να ανεβάζουμε συνταγές στο site της nosy
για να δω θα καταφέρω να τα προλάβω όλα;
Τον πατερούλη σου γλυκιά μου, άστον εκεί που είναι και προχώρα παρακάτω. με αγάπη σοτ λέω.
κάποιος να με μάθει...please... να κάνω λινκ από τα σχόλια... δεν ξέρω!!!
πολλές απαντήσεις είναι στις μυστικές ιστορίες μου από την κουζίνα.. http://cook-yf.blogspot.com/
:)))
αλκιμήδη,
τον θυμάμαι τρυφερά... και πολύ συχνά "νιώθω" τη συμβουλή του!
με είχε μοσχοαναθρέψει... και καλο/κακο μάθει, ίσως γιαυτό από τα πέπλα που με προστάτευαν δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσω στα "ίσια" την αληθινή ζωή...
φιλί:)
Μάρω!
οι αναμνήσεις μπορούν να ανασύρουν όλη τη "γλύκα" και αυτά που κρατάω φυλαχτό όταν καταρρέω... στο "νησάκι" μου...
μακάρι να μπορούσα να βγάλω τόση ποίηση όση διατρέχει το λόγο σου!!!
φιλώ σε καλή μου :)
Ρικ!!!
μου/μας έλειψες!!! χάρηκα που είσαι
πάλι εδώ!!!
και ξέρω ότι οι νεκροί παραμένουν "ζωντανοί".. υπάρχουν, επειδή τους θυμόμαστε!!! και είναι στήριγμα...
:)
allmylife!
"επέστρεφε συχνά και παίρνε με
αγαπημένη αίσθηση"...
(πέρασα από το σπιτάκι σου, όπως κατάλαβες)
και σήμερα δεν άναψα κερί "υπερ αναπαυσεως" αλλά "υπέρ υγείας" λες οι ουρανοί να με άκουσαν;;;
έχουμε να ... πούμε πολλά!!!
(θα δεις και σε προηγούμενο... τα "χάλια" μου, να προετοιμαστείς για τη συνάντηση μας!!!)
φιλί αληθινό:)
Στέφανε!
ο μπαμπάς ήταν υπέροχος... αλλά ήταν... το ξέρω ότι δεν ζει πιά, αλλά του αξίζει μεγαααάλη τιμή...
τι θα μας μαγειρέψεις...
γιατί η τσιπουλάτα δεν αρκεί!!!
φιλιά!!!
Υφάντρα μου, εσύ τον έχασες πολύ νωρίς! Αλλά πάντα η απώλεια αυτή μας πονά.
Σκέφτομαι όμως πως υπάρχουν στην καρδιά μας έτσι κι αλλιώς! Φιλιάάά
Ρενάτα μου!
ένιωσα τον πόνο σου 5 μέρες νωρίτερα! και σε κατάλαβα!
ακόμα και μετά τόσα χρόνια οι μνήμες "πονάνε" αλλά και τονώνουν!!! και στη σημερινή κουζινο- ιστορία έκανα 2 παραγράφους με αφορμή το ποστ σου, για τα μαθητικά χρόνια...
φιλιά:)
Δεν ξέρω αν τα σχόλια μπορούν να πάρουν html
Να δοκιμάσω εδώ
χαχαχα
δεν μπορώ να σου το εξηγήσω εδώ γιατί βλέπει το html το θεωρεί λινκ
Θα σου στείλω mail
ανάπαυση γλυκιά λέξη
αλκυόνη μου... ναι "ανάπαυση"...
:)
Αγαπημένο μου όνομα είχε ο μπαμπάκας σου. Να τον θυμάσαι πάντα αλλά μην ξεχνάς να ζεις άλλωστε φαντάσου να μπορεί να σε βλέπει, τι νομίζεις ότι θα ήθελε για σένα;;
γωγω μου! ακριβώς! φλκ ;)
Δημοσίευση σχολίου